Den annsame.
Han har ikkje stund til å stogge
og ikkje tid til å sjå.
Menneske som han møter,
dei ansar han aldri på.
Mangt har han å rekkje over.
Det gjeld um å fara fort.
Mykje var det å gjera.
Det auka dess meir han fekk gjort.
Så lid det til endes med dagen.
Han står der,studd over stav
og spør: Kva har livet gjeve
og kvar har det vorte av?
Slik jaga han gjennom livet
utan å få det fatt.
Ei glede sprang etter på vegen
men nådde han aldri att...
(Jan-Magnus Bruheim)
Noe å tenke på......???
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar